Im lepiej diament jest oszlifowany, tym lepiej odbija ?wiat?o, a tym samym ?adniej b?yszczy. Zr?czno?? szlifierza ma zatem zasadnicze znaczenie, poniewa? ?le oszlifowany diament, nawet o doskona?ej barwie i czysto?ci, nie b?dzie b?yszcza? tak, jak by móg?. Je?eli natomiast szlif diamentu jest prawid?owy, blask kamienia zwielokrotni si?.
Od diamentu surowego do diamentu oszlifowanego: cztery etapy szlifowania. Szlifierz zaczyna od dok?adnej oceny diamentu surowego, aby okre?li?, jaki kszta?t mu nada, i sposób ci?cia, który pozwoli uzyska? najwi?kszy diament z jak najmniejsz? liczb? inkluzji. Szlifierz tnie diament wed?ug czterech nast?puj?cych etapów: 1. ?upanie Ten etap polega na roz?upaniu kamienia. W tym celu specjalista wykonuje ma?e naci?cie w kamieniu i umieszcza w im ostrze, w które uderzy w celu rozdzielenia surowego diamentu. Na tym etapie eliminuje si? wady, takie jak na przyk?ad inkluzje (nieczysto?ci, które pojawiaj? si? w diamencie podczas jego krystalizacji). 2. Ci?cieCzynno?? przeci?cia diamentu na kilka kawa?ków za pomoc? pi?y w formie tarczy. 3. Zaokr?glanie Nadaje kamieniowi zaokr?glony kszta?t. Czynno?? zaokr?glania przeprowadza si? za pomoc? innego diamentu, który pociera si? o kamie? do oszlifowania. 4. Fasetowanie lub polerowanie Pozwala uzyska? ma?e p?askie powierzchnie, które nazywa si? fasetami, dzi?ki tarczy zamoczonej w oleju i pyle diamentowym, któr? pociera si? o diament. Budowa oszlifowanego diamentu- Tafla: to najwi?ksza faseta diamentu.- Korona (crown): to górna cz??? diamentu znajduj?ca si? powy?ej rondysty.- Rondysta (girdle): w?ski pasek znajduj?cy si? mi?dzy pawilonem a koron?. - Pawilon (pavilion): dolna cz??? diamentu znajduj?ca si? pod rondyst?- Kolet (culet): czubek pawilonu. - Faseta g?ówna korony: faseta znajduj?ca si? w koronie diamentu. - Faseta rondysty: to faseta znajduj?ca si? w koronie lub pawilonie, która odchodzi od rondysty. - Faseta tafli: faseta w kszta?cie trójk?ta znajduj?ca si? w koronie i oddzielaj?ca dwie fasety g?ówne. - Faseta pawilonu: faseta znajduj?ca si? w pawilonie. Blask diamentu Poni?ej znajduj? si? schematy wyja?niaj?ce w prosty sposób wp?yw szlifu na blask diamentu: Celem szlifierza jest oszlifowanie kamienia w taki sposób, aby ka?dy promie? ?wietlny wydobywa? si? z górnej cz??ci diamentu zwanej ?koron?? w celu uzyskania maksymalnego blasku. W ten sposób stara si? zoptymalizowa? to, co nazywa si? proporcjami diamentu. Aparat, który pozwala zmierzy? proporcje, nazywa si? ?proporcjonoskop?. Poza proporcjami szlifierz powinien równie? zoptymalizowa? ?finish?, tj. jako?? polerowania (wyko?czenie zewn?trznej cz??ci kamienia) i jego symetri?, które równie? maj? du?y wp?yw na blask diamentu. Ocena wyko?czenia i symetrii jest okre?lona w certyfikacie: - Excellent (doskona?a), - Very good (bardzo dobra), - Good (dobra), - Fair (do?? dobra), - Poor (przeci?tna). Kszta?tów diamentuIstnieje kilka sposobów szlifowania diamentu, a zatem kilka kszta?tów kamienia: - szlif brylantowy, - szlif princessa, - szlif szmaragdowy, - szlif Asscher, - szlif owal, - szlif radiant, - szlif gruszka, - szlif serce, - szlif poduszka. Marcelowi Tolkowsky'emu zawdzi?czamy wynalezienie szlifu brylantowego diamentów w 1919 r. Szlif ma okr?g?? form? i pozwala uzyska? maksymalny blask diamentu. Jest to obecnie najpowszechniejszy szlif. Liczy 58 faset.